مطالعه تنوع ژنتیکی درون و بین توده‌های تیغ گرگی Carthamus lanatus در مناطق شمال شرق ایران

اطلاع از میزان تنوع ژنتیکی جوامع علف­های‌هرز به روش­های کنترل بیولوژیک آن­ها کمک زیادی می‌کند، مطالعه حاضر، جهت بررسی تنوع ژنتیکی درون و بین توده­های تیغ گرگی (Carthamus lanatus)جمع­آوری شده از هشت رویشگاه مختلف استان گلستان با استفاده از 24 نشانگر  ISSRانجام شد. با استفاده از 9 نشانگری که حدود 04/26 درصد چندشکلی نشان دادند، میانگین ضریب تشابه بین افراد هر توده بر اساس روش جاکارد و پارامترهای توصیفی نظیر تنوع ژنی نئی، شاخص اطلاعات شانون، درصد جایگاه­های چند شکل، تعداد آلل مشاهده شده و تعداد آلل مؤثر محاسبه گردید. بالاترین ضریب تشابه ژنتیکی افراد در توده­های گمیشان و اطراف آن و پایین­ترین آن در توده بندرترکمن وجود داشت. تجزیه و تحلیل واریانس مولکولی نشان داد که میزان تنوع ژنتیکی درون توده­های مورد بررسی (63 درصد) بیش از تنوع ژنتیکی بین توده­ای (23 درصد) بود. بیشترین شاخص تنوع ژنی نئی، اطلاعات شانون، درصد جایگاه­های چند شکل، تعداد آلل مشاهده شده و تعداد آلل مؤثر در توده بندر ترکمن و کمترین آنها در توده­های جزیره آشورآده و اینچه­برون محاسبه شد. بنابراین توده بندرترکمن دارای بالاترین و توده­های جزیره آشورآده و اینچه­برون دارای کمترین مقدار تنوع ژنتیکی درون توده­ای بودند.